Nie tylko klubowy herb jest symbolem Realu Madryt. Jest nim także trykot, który na przestrzeni dziejów zmieniał się wielokrotnie. Czy zawsze cechowała go królewska biel ? Co pojawiało się na koszulkach i spodenkach w odpowiednim czasie ? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć poniżej.
1902: pierwszy strój piłkarza MCF
Oczywiście trykot ten był nierozerwalnie połączony z klubowym emblematem. Pierwszy był mieszanką trzech klubowych liter, M, C oraz F. Ten symbol został umieszczony oczywiście na piersi górnej części ubioru. Była to koszula z długim rękawem, zapinana na guziki z przodu. Była w klubowych barwach, czyli biała. Spodenki także były koloru białego, białego dodatkowym paskiem w barwach hiszpańskich: czerwono-żółte. Podobnie jak getry, czarne, również z dodatkowym paskiem w hiszpańskich barwach, co można zresztą spostrzec na rysunku obok.
1904: herb miasta Madryt
Właściwie ten strój niewiele się różnił od poprzedniego. Zmienił się jedynie klubowy emblemat. Zamiast mieszanki trzech liter M,C,F na piersi umieszczono herb Madrytu. Miejskie władze zarządziły, by Madrid CF grał w oficjalnych meczach właśnie z niedźwiadkiem na piersi. Poza tym trykot był dokładnie taki sam, jak z początków.
1911: nadchodzi granatowy 
W 1911 roku usunięto elementy flagi Hiszpanii, które ponoć zupełnie nie pasowały do bieli. Zatem koszula i spodenki były śnieżnobiałe, a getry granatowe (już nie czarne). To pierwszy raz, kiedy do trykotu wkrada się ten kolor. Jak się później okaże, na stałe zagości w tradycyjnych strojach Królewskich.
1914: kołnierzyk wiązany
Emblemat, kolor, getry i spodenki pozostały bez zmian. Zmienił się jedynie kołnierzyk przy koszuli. Od tego roku wokół szyi pojawiły się sznureczki. Ponoć symbolizowały one wielkość hiszpańskich ekip tamtych czasów.
1925: zmiana koloru i emblemat Realu
Mało kto wie, że był taki czas, kiedy nie zawsze na trykocie gościł kolor biały. A tak właśnie było po otrzymaniu od króla Alfonsa XIII tytułu królewskiego (29. czerwca 1920). Koszula była w kolorze beżowym, natomiast spodenki i getry były czarne. Poza tym zmienił się klubowy emblemat, do którego włączono koronę (w oficjalnych meczach nadal był to herb miasta Madryt, ale już z koroną). Wrócono również do tradycyjnego kołnierza.
1926: powrót do bieli
Niedługo trwały kolory beżowy i czarny. Już po roku powrócono do tradycyjnej bieli. To tyczyło się koszuli i spodenek, zaś granatowy ponownie stał się dominującym kolorem getrów. Na koszuli nie było już guzików, wrócono też do kołnierza sznurowanego, po raz pierwszy wprowadzonego w 1914 roku.
1931: Real bez korony
Wraz z nastaniem republiki w państwie, z klubowego emblematu musiała zniknąć korona. Ustrój republikański zakazywał bowiem używania symbolów monarchii. Jednak nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Real Madryt mógł znowu używać swojego własnego herbu, nie tego miejskiego. Oprócz tego elementu, nic się w klubowej modzie nie zmieniło.
1942: powrót korony i kolory w emblemacie
Ponownie nie poczyniono jakichś drastycznych zmian wyglądu ubioru. Zmienił się jedynie herb. Po wojnie domowej Real mógł znów być Królewski oficjalnie. By radość spotęgować, na emblemacie zagościły kolory złoty, czerwony i purpurowy.
1952: brak kołnierza, klasyczny wygląd
W ciągu półwiecza trykot madryckiego Realu stawał się coraz bardziej praktyczny oraz zyskiwał na efekcie wizualnym. Na początku lat 50. niewiele zmieniono może w wyglądzie, ale to właśnie tę fazę zapamiętamy najlepiej. To z powodu ogromnych sukcesów madryckiego giganta, który na przełomie lat 50. i 60. odnosił ogromne sukcesy, stając się dzięki nim drużyną XX wieku. Nawet tak błaha rzecz, jak nowatorski kołnierzyk, a właściwie jego brak, stała się symbolem Merengues. To synonim sukcesów, glorii i chwały.
1955: dominacja koloru Blancos
To ten strój obiegał cały świat przez mniej więcej 25 lat. Pasmo sukcesów w takim zestawie kolorystycznym. To sprawiło, że teraz mamy takie wyobrażenie o tamtym Realu, który sprawił, że taki jest Real dzisiaj. Totalnie biały.
W kolejnych postach przedstawię dalszą ewolucję trykotu Los Blancos, który będzie się zmieniał z ogromną częstotliwością.
